Vuurmerken

KINDERWOORDEN

Het huis alleen. Het oogblauw van de morgen.

De aarde hangt aan vleugels wind.

Uit het zeelicht vangt het open raam kinderwoorden, ronde druppels leven die dralen in de kamer. Ik verzink in het verleden van de tijd, ik keer terug binnen de eerste klank die ooit is losgestoten, het zwijgen dat zich tot de glimlach plooit die het verlossen zal.

Ik word omhooggevoerd door de aanvankelijke zucht

Met draden licht verbonden aan mijn oorsprong,

planeer ik in een atmosfeer

van vrijheid die zich in geen roes of angst

te loor kan storten.

32