Vuurmerken
BRONGELUID
Klinken dat in mij opwelt, brongeluid van het inwendig zwijgen.
Ik wend mij in de ruimte om en om.
Er is geen weerklank, altijd stijgen de bomen naar een hemel die met stom gebaar het leven in zijn armen sluit.
De middag sneeuwt veel zonlicht. In mijn leden worstelt de tijd zich naar zijn dood.
Ik smeek om levend water voor mijn mond. Schaduwen spannen samen en de grond valt open. Met angstige schreden stap ik voorover in het avondrood.
2 6
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.