De lamp van den meester

fundament, waar alles op berust, is van hun trouw en toewijding gebouwd.

״Een best gezin*״. Het had de school in opvolgende rij eenige goede elementen als leerlingen geleverd, en Laurens was de laatste, maar niet de slechtste. De vader was diamantbewerker, maar wat Laurens je zou worden... ja, daar gingen hooge droomen over... ! Laurens moest alles worden, waartoe de eigenschap-pen in het gezin ״potentieel'״ (zegt Aristoteles) voor-handen waren, maar niet tot uiting konden komen. En Laurens was den droom ruimschoots waard.

n Heerlijke baas! Het halve gesprek van den mees-ter, als hij met een goede bui thuiskwam, liep over Laurens. Laurens dit en Laurens dat; hij scheen wel het universeele schoolgenie te zijn, zei zijn vrouw; maar de meester liet haar praten! Ze zou immers zelf ook schik hebben in het jog! Wat hij nu toch weer had gevraagd, die slimmerd ... !

Zoo״n jongen in de klas geeft kleur en fleur aan alle lessen, maakt ze tot interessante gebeurtenissen, tot gezamenlijke onderzoekingstochten in een voor de kin-deren nog ongeëxploreerde wonderwereld. Zijn schran-dere, vlugge geest werkt verhelderend op allen. Als hij de dingen maar begrepen heeft, dan is het alsof hij het voor de klas heeft begrepen...

Dien winter was de meester in den loop der lessen aan de behandeling van de brandspuit genaderd. Ge weet wel, de brandspuit is altijd het pièce de résis-tance van de natuurkundeles.״ daarin culmineert de spanning, en de behandeling daarvan is, evenals die van de locomotief (de stoomschuif!) een met verlangen verbeide gebeurtenis ...

Geen enkelen keer had de meester, in den terugkee-renden cyclus zijner klasse-perioden, dit deel der leerstof met zooveel genoegen voorbereid ...

87