De lamp van den meester

Want ja, ik weet niet of gij er weleens van gehoord hebt, maar kinderen zijn levende barometers.

Soms kan de meester thuiskomen. Hij patst de deur met een slag dicht en stappestompelt de trappen op; het is alsof zijn voeten vloeken. Hij smijt zijn hoed neer en trekt een mismoedig gezicht.

״Niks met de kinderen te beginnen vandaag! Schreeuwerig en lawaaierig. D’r zit wind in de lucht."

Alleen een kopje thee en een héél rustig zitje, en een goed woord kunnen hem doen bekomen.

Met een druilregen is het weer heel anders. Dan kan er nog weleens flink gewerkt worden. Niets dat meester en kinderen afleidt, en iets anders dan werken kun je toch met dat weer niet doen.

De meester komt thuis met kalme stappen, die be-daarde dingen zeggen. Rustig wordt de deur geopend en gesloten.

״Is er al thee? Uitstekend gewerkt vandaag, 'k Heb er toch zulke aardige leerlingen onder: weet je, ze doen zoo hun best! 't Is een lieve klas hoor, *t zijn beste kinders...”

Maar als het mooi weer is, lekkere zonneschijn, dan is het nog heel wat anders. Dan gaat er een lach door de school, het is of er electriciteit door de geesten knettert, meester en kinderen zijn fleurig, de heerlijk-ste lessen worden gegeven, de mooiste momenten door-leefd, het innigste contact gevonden. Er is fut, er is spirit, er is leven in de school,,.

Vlug wordt de sleutel in het slot gestoken, en hup, hup, hup, daar is de meester al boven.

״Prachtige dag gehad. Gewerkt dat het een lieve lust was... n Heerlijke klas is het!״

Ja, van zoo een dag kan het kopje thee alleen maar de vriendelijke bekroning vormen.

Maar weten de ouders wel, hoe diep het wezen van de klas op den meester in werkt? Hebben zij er een

12