De lamp van den meester

SIJTJE, OF DE OUDERLIJKE MACHT,

g&

n nu wil ik die breikousen niet meer zien!" zei de meester, boos.

Hij had tegen alles gestreden.

Daar was het vrije kwartier dan ingevoerd, De overheid had haar best gedaan, De kinderen zou-den spelen, zich ontspannen, loskomen voor een poos, uit het enge keurs van de klasse-onbewegelijkheid, uit de verstarde lichaamshouding, die het zitten in de bank meebracht.,,

Bij de jongens ging dat vanzelf. Die stoeiden en ravotten, en vochten desnoods, dat het een hartelust was. Die kwamen met kleuren als boeien, met oogen tintelend van pret, met de das scheef om d'r hals en de broek wat zandig en vertrokken om d'r beenen, weer in de klas, lekker opgefrischt, naar lichaam en geest.

Maar de meisjes,.. ! Zeg tegen meisjes dat ze spe-Ien mogen en zij zullen eerst, met een nuffig mondje, rondzien, wat anderen doen, of het niet gek staat, of ze haar jurk niet kunnen vuilmaken, •,

Het vrije kwartier had de meisjes n beetje over-vallen. Ze wisten eerst niet goed hoe of wat, net als *n vlinder, die uit de pop komt. Daar staan we nou.,, En spoedig zat al, wat ^,n plaatsje kon vinden, reeds in *t plantsoen op *n bankje. Precies als in de klas. Alleen 't was in de vrije lucht, en ze kwebbelden wat meer,

67