De lamp van den meester

gelen, dat is een groote stad, dat is.. , Amsterdam! Reeds remde de trein.

Zijn jullie klaar?

Niemand iets vergeten?

In het avondlijk verlichte station stonden de moe-ders, of ze d’r niet vandaan waren geweest ,..

Zingende, op ^״t laatste oogenblik weer kwiek en frisch en vief, — kwam de klas binnen,

״Daar zijn we!” De coupé's werden opengegooid, ״Voorzichtig kinderen, wachten tot-ie stilstaat,״ Goddank, dacht de meester, die heb ik allemaal weer in goeden toestand afgeleverd, — Want dat is nog de grootste zorg, die zoon heelen dag op een meester drukt (en daar denkt mijnheer Droogstoppel ook niet aan, als hij hem zijn ״vacantiedag״ benijdt!): wat kan er op zoo’n reis niet allemaal gebeuren met andermans kinderen, die je onder je hoede hebt, en waar je toch maar verantwoordelijk voor bent,,. !

Het was een warm-toegestopt, slaperig, in-gelukkig pakje kind, dat de moeder van Naatje in ontvangst had te nemen *.,

De meisjes stoven naar haar toe,

״Juffrouw de jongens hebben d״r gedragen."

״Ze hêt ^,n heele bal gehak opgegeten.״

״Ze is niks moei hoor, we hebben goed op d'r ge-past.״

Ja ... ja... ja ... de vrouw geloofde het wel, dat het beste brave kinders waren, en een beste meester; dat haar meisje het goed had gehad.

Haar oogen knipperden van ״t vocht, en haar lippen beefden, toen ze het, schor, eruit bracht: ״God zal ^,t u loonen, meester ״/ .״

66