De lamp van den meester

nietwaar? Die aan hèm komt, komt aan ons, en hij wil óók z’n best doen voor de eer van de klas. We zul-Ien hem allemaal helpen, is *t niet?״

,,... Ja meester... ja meester!״

Zulke oogenblikken zijn van diepe wijding.

Met gebogen hoofd stond daar Jaap.,.

En het ging goed. Ongedacht goed ging het! In dien tijd kwam de meester altijd opgewekt thuis. ״Met dien Jaap Seegers gaat het toch zoo best״, zei hij. ״Natuur-lijk, hij levert geen eerste-klas werk, dat kun je ook niet verwachten; maar hij schrijft toch al beter dan in ^,t begin, en hij doet z’n best om er netjes uit te zien en op tijd te komen, en is dood-gewillig... Zou voor me door een vuur vliegen... ^,t Is toch eigenlijk een in-goede jongen .. ,״

״Wat heerlijk voor je״״, zei z״n vrouw.

Soms scheen het of het mis ging. Dan kon de mees-ter de oogen van Jaap niet te zien krijgen,... Het rumoerde en lachte om den jongen heen...

Maar de klas was goed. De kinderen waren vol liefde en tact. Zij wilden den meester wel helpen om Jaap er bovenop te houden...

״Nou, ik moet zeggen״, zei het hoofd, ״zoolang als bij jou heeft Jaap zich nog nooit goed gehouden!״ Maar de meester wist wel beter.,. Het ging niet zoo best met Jaap. Het waren maar kleinigheden... Jaap kwam niet meer triomphantelijk met een paar schoone handen voor den dag, Jaaps broek sjorde weg, zijn gescheurde kiel hing weer open, zijn werk ging achteruit...

... En wie van ons kan vermoeden welk een boven-menschelijke kracht er noodig is, welk een heldenstrijd met zichzelf en zijn omgeving zulk een kind te strijden heeft, enkel maar om knap en schoon en heel, om

42