De lamp van den meester

waar! Het heerlijkst is het voor haar, als zij tusschen het volk mag staan, en het zien zooals het is, en als zij zich dan ontroerd en gelukkig voelt om zijn goed-heid en eenvoud des harten... Eigenlijk schaamt zij zich dan wel *n beetje om haar onbescheiden tegen-woordigheid, maar zij durft toch te blijven, omdat het volk het zeker niet erg zou vinden als het wist dat de koningin het nu juist op zijn allermooist had gezien, en dat zij dankbaar was ge-weest, een hand mee te mogen uitsteken״. Zoo voelde de schoolmeestersvrouw zich, toen zij daar als Koningin Publiek, als een kleine verpersoonlijking van die groote Koningin tusschen de anderen ver-borgen stond. Nooit had zij dit geweten, dat men zich daarbinnen zóó met hart en ziel, zóó met volle liefde en toewijding gaf voor het volkskind, en de ouders wis-ten het niet, het publiek wist het niet en niemand wist het, want het geschiedde zonder eenigen ophef, als vanzelfspre-kend.

Zij had den arbeid gezien, dien zij zich getroostten om kleur en fleur aan te bren-Hetkmd was zoo g_en j_n }j_ej f_eest_{; z}ij had de bedragen ge-klein en het for- ״    %•    *    *    _t t

״״..    .    zien,    die    zij van hun schrale salarissen

nuisje zoo groot.    ¹    1111 ״

afstonden; de kleine poppetjes en de

stuiversledikantjes die de onderwijzeressen in haar

vrije avonduren voor de kinderen hadden aangekleed

en met bedjes en dekentjes van lapjes bedekt en ver-

sierd, en haar hart was vol... zij had het wel aan

iedereen willen vertellen, hoe mooi en goed en lief dit

alles was ...

Maar toen ten slotte de meester bij haar kwam, en haar vroeg hoe zij het gevonden had, en zij zich ge-voelde als iemand die een groot heerlijk geschenk ge

36