De lamp van den meester

hoeken van het gebouw, geen requisiet uit den school-inventaris kon gemist worden. En wat er op de tafels lag (onder treiterige papieren!) dat is niet te zeggen ,.. en wat er in de manden stond, met geheimzinnige doe-ken bedekt.,,

Alle kinderen nu gevoelden, dat dit het grootste, heerlijkste feest was, dat er nog ooit in de wereld was geweest, en toen Sinterklaas binnenkwam, op een echt paard, nou n kanjer hoor, toen bleek het tot hun blijd-schap en verlichting een heel vriendelijke oude man te zijn, die niemand kwaad deed, en echt uit Spanje kwam, want hij was moe van de lange reis, die goeierd!

En alles was waar, nu kon je het maar eens zien! En Pieterman-knecht bestond ook echt: hij had een lange gard bij zich en hij grijnsde maar en grinnikte maar en toonde den grooten zak. En er gebeurde iets verschrikkelijks toen Sinterklaas, die al maar pluimp-jes had uitgedeeld, — hoe wist-ie ^,t allemaal zoo pre-cies? — ineens, onder groote stilte, den naam van een jongen noemde, die iederen dag te laat kwam. Want toen moest die jongen bij Zwarte Piet komen, die gil-lend en dansend met zijn gard zwaaide (och, hij was óók nog jong, die meester P.!), en al was het waar, dat Piet er eigenlijk naast sloeg, op den grond, de jongen blèrde er toch even verschrikkelijk om, en hij zou vast nooit meer te laat komen, en niemand zou ooit meer te laat komen, na zoo indrukwekkend een exempel.

En de bovenmeester hield een rede tegen Sinter-klaas, en Sinterklaas hield een rede tegen den boven-meester, en het was heel mooi en plechtig en allen, de kinderen en het paard en zelfs de ongedurige Pieter-man-knecht, luisterden geduldig en stonden als een wassenbeeldenspel zoo stil,.,

Maar toen kwamen de kinderen zelf aan de beurt, en de liedjes-voor-Sinterklaas werden vromelijk en

31