De lamp van den meester

bij de rest van de voorstelling waren zij present, en zij genoten op hun schellinkje, in den ordinairen schouwburg van het huizen-vierkant, misschien meer dan de landerige spleengast op den Rigi, die veront-waardigd is dat men juist op het oogenblik dat hij komt kijken, de traditioneele décors niet heeft opge-steld,.,

Ja, zij hadden zich de bergwereld aan huis laten be-zorgen, en als je op het balkonnetje stond aan den voorkant, dan werd je net zoo duizelig als in de Aare-schlucht; want heel in de diepte stroomde de gracht, en over de brug kronkelde het trammonster en gingen, angstig klein, de menschjes,,, Ook waren zij met architectuur niet slecht af, want daar zij nog maar weinig gezien hadden en bijvoorbeeld zooiets heerlijks als dat strenge, schoone gedicht in steen, dat de Dom te Keulen is, niet kenden, genoten zij bovenmate van de kerk-aan-den-overkant.

En de natuur is immers overal! Hadden zij niet de cyclamen, die ook wel Alpenviooltje heet en waarvan het purper zoo ongerept is, en het wit rein als sneeuw? En de heerlijke zware chrysanthen, die de kamer tot een wonder maakten van warm, gedempt licht? En waren de prenten aan den muur niet als goede ver-trouwde vrinden, die zoo heel veel meer te zeggen had-den, — op elk oogenblik weer anders belicht, weer een andere taal sprekend, — dan de haastig geziene schil-der ij en in het museum?

Bij nader inzien geloof ik toch, dat Valutaland in die dagen voor hen geopend was; het land van de hooge Valuta, van de onmetelijke waarden, de immense rijkdommen die je voor je leven hebt, omdat zij on-vergankelijk zijn ,,,

Is het niet te begrijpen dat zij tot vorstelijke dwaas-heden kwamen? In hun zucht om te genieten van hun kostelijk Aladdins paleis staken zij 's avonds alle lam

22