De lamp van den meester

ingegaan״ Verbaasd keek hij rond ״ .״. Er was geen sterveling te bekennen----

Bijna automatisch ging hij, als gewoonlijk, naar zijn plaats, bij ’t schoolbord, en toen. ״. toen hoorde hij een gestommel, en een onderdrukt gelach, dat ergens onder een bank vandaan scheen te komen. .. Hij ging kijken en trok een jongen in de hoogte: ״Vooruit jij!"

En dat was h^t sein voor de heele rumoerige bende, om grinnikend en gnuivend overeind te komen. Zij had-den zich onder de banken verstopt.

Doodsbleek, roerloos stond daar de jonge meester; zijn gedachten, razend, werkten als zweepslagen op zijn zelfgevoel,..

Dat was dus de ontvangst die men hem bereid had...!

Niets, niets had hij ze gedaan, geen stroobreed in den weg gelegd.

En zóó durfde men hem behandelen, dit was zijn entrée.

Drift is een verschrikkelijk iets. Zij maakt, met één slag, alle krachten in ons lichaam vrij.

'n Vonk is voldoende om het kruitvat te doen ont-vlammen.

Een jongen in de voorste bank had er nog niet ge-noeg van, trok een sarderig gezicht, stak de tong uit...

In één oogenblik was de meester bij hem. Hij nam hem op, alsof ^,t een veertje was, en smeet hem door ^,t lokaal. ״.

Het stof woei op, de klas was doodstil...

De jongen, moeizaam, kwam overeind, en strompte terug naar zijn plaats ...

De meester stond strak, iedere spier, iedere zenuw gespannen, voor de klas.

״Wie volgt,” zei hij.

Niemand had een woord te zeggen.

Ik weet niet hoe de meester de volgende twee uren doorkwam, of hij doceerde, of vocht, of in een doode

159