De lamp van den meester

de lieden er schande van spraken; dat zij de eer van de school niet hadden hooggehouden, en dat de ge״ dachte daaraan hen niet had teruggehouden van exces-sen, dat viel hem hard.

En op dien anderen dag, toen de directeur dat ont-zettende verlies in zijn gezin had geleden, en de jon-gens niet anders dachten, of hij zou nu wel een poosje van school blijven, en toen zij hem daar zagen binnen-komen, op den gewonen tijd, zwijgend, als een spook-verschijning bijna, en aan zijn werk gaan of er niets gebeurd was .., !

Een glimlach of vriendelijk woord kon er toen niet af, dat is waar, maar hij was toch ook niet hard of boos of onbillijk.

Het leek de klas bijna bovenmenschelijk, wat de directeur van zich vergde, maar de indruk van die strakke, ongebogen figuur, overeind gehouden door den plicht, is hun hun geheele leven bijgebleven, evenals het beeld den soldaat bijblijft van dien veldheer, die midden in den kogelregen, in de paniek van dood en vuur en verderf, onbewegelijk daarstaat en met ijzeren kalmte zijn bevelen uitdeelt.

Zulke voorbeelden zijn vormend voor geheele ge״ slachten.י י

★ ★ ★

VIE DE BOHEME. Al die indrukken, al die levens-ondervindingen, die bewustwordingen kwamen tot uiting, ^״s avonds op de kamers, als de jonge wildzangen bij elkander opstormden en hun opgewonden stemmen de gebeurtenissen van den dag nogeens opnieuw, als kleurige beelden deden opleven in het licht, dat het contact hunner geesten deed ontvlammen.

0, wat viel er veel voor op die kamers! Wat was het leven er bont en vreemd, wat waren die wordende menschen hoogvliegend en prozaïsch, wat waren zij

153