De lamp van den meester

Ja Gerrie, nu zit je er midden in, jongen, en nu laten de cellen en de Theunisbloemen en het kikker-dril en het helium en de Tijd en de Ruimte (relatief alsjeblief!) je niet zoo gauw weer los! Je zult je even-wicht terug moeten vinden, want wat je vroeger niet wist, toen je enkel maar naar de oppervlakte tuurde, dat merk je thans, nu je er middenin gevallen bent, met ontzetting en duizeling en tevens met een innige, bewonderende blijdschap: wat heeft dit alles een diep-te !

Ja, nu ziet de nieuwe mensch het met zijn nieuwe oogen heel anders, en dat is het laatst bereikte station van zijn ontwikkelingsgang: Gerrie heeft, na zijn ouders, na zichzelf, na de maatschappij, nu ook de wereld, de kosmos ontdekt.

En na die ontdekking, dat kan niet uitblijven, zal hij terugmoeten in zijn maatschappij, en dan, ik twijfel er niet aan, zal hij ook deze als een studie-object in het nieuwe licht van zijn wereldwetten en -weten moe-ten gaan zien.

Ik heb wel weer een beetje hoop op Gerrie gekre-gen, en ik zie het nog best gebeuren, lezer, dat gij en hij en ik in één schuitje komen te varen... Want wie studeert, bestrijdt niet meer, en wie bewondert haat niet meer,.. Hij zal er zoowaar nog toe komen, nu het maar eenmaal zijn plaatsje in de rij heeft ingenomen, die van klompje protoplasma tot wereldorganisatie voert, het kapitalisme te gaan bewonderen! Ja, hij zal, als hij consequent wil zijn, ook de maatschappij moe-ten gaan zien als een organisme, onderworpen aan die levenswetten, waar alle leven aan onderworpen is, en hij zal haar liefhebben en dienen, ook al groeit zij niet naar zijn kant, ook al voegt zij zich niet naar het nette schema, dat hij uit zijn liefste wenschen had opge-bouwd.

Dan, als hij met den engel der Werkelijkheid heeft

139