Een bewogen vrijdag op de Breestraat

leen dat zich aan haar scherp verstand een buitengewoon goed hart paarde, — men moest toch ook voor de nieuwtjes bij haar zijn!

״Bekkie, wat is er in de kille¹) gebeurd? Vertel ereis, wat doet de regeering? Gaan ze de remplaganten afschaffen?” Bekkie wist alles, zij was de wandelen-de krant. Door haar vlugge opmer-kingsgave en groote belangstelling was zij op de hoogte van veel, dat aan die haastige handelsmenschen en stoere werkers, geheel door hun arbeid in be-slag genomen, ontging en dat hun toch interesseerde.

Toen de Fransch-Duitsche oorlog was uitgebroken, werd Bekkie de vraagbaak voor allen. Geen bulletin, of zij wist de beteekenis ervan haarfijn uit te leggen, zij voorzag en becritiseerde de bewegin-gen der veldheeren en men had haar schertsend ״generaal Bourbacki” ge-^נ ) Gemeente.

50