Een bewogen vrijdag op de Breestraat

zich veel oppervlakkige kennis heeft verzameld, bezighoudt.

Het is Bourbacki.

De jongste dochter der familie van Dam was wel de hekkensluiter — gelijk juf״ frouw Coronel het noemde ׳— maar daarom nog niet de minst pientere van het stel. Zij was bij-de-hand geboren en zou bij-de-hand-sterven. Haar oo~ gen schitterden van intelligentie, en daar zij zich in dat opzicht de meerdere voelde van de meesten in hare omge-ving, vond zij er een zeker genoegen in, die meerderheid te gebruiken om hen allen te bestudeeren en te doorgronden en dan, door vragen op den man af, die geen ontwijken toelieten, hen als 't wa-re open te leggen om te zien of ’t uit-kwam.

Daarom, èn om haar scherpe critiek, was Bekkie gevreesd, maar zij was toch ook geliefd en gezocht, want niet al

4

49