Een bewogen vrijdag op de Breestraat

van de barende er geweest. Want die was er al een heele week.

Een week geleden is zij gekomen en heeft gezegd: ״Ziezoo, hier ben ik, en nou ga ik niet weg voordat alles afge-loopen is.” En zij heeft het heft van de huishouding in handen genomen, en van dat oogenblik af is zij het, die ver-ordineert wat er gegeten zal worden, wat het dienstmeisje éérst en wat zij dan moet doen, hoe sterk de koffie mag zijn en wanneer er thee gezet zal wor-den, en die naziet of er geen zenen in het vleesch van dat mamser¹) van een slager zijn, en die net zoo lang pingelt met den vischboer tot hem het bloed tot karnemelk wordt en hij de visschen ver-

ontwaardigd weer in de mand smijt.....

om hem dan verschrikt bij den arm te grijpen en te vragen, alsjeblieft geen leven te maken, want er is een zieke in ¹J Die ellendeling.

27