In de Gouden Klok

HOE SANTJES RIDDER ZEGEVIERT.    81

de mooiste gedichten in geschreven, die ze vond. Maar Nel mocht er toch ook een versje in zetten, en tenslotte schreven er ook anderen in, en zoo werd het een boek vol herinneringen en vol mooie dingen.

Nu werd er niet meer gedanst. Zij moesten aan een lange tafel gaan zitten, waar van alles op stond, aard-appelen en zalm, en brood, en sinaasappelen, en sla, en verrukkelijke kleine vischpasteitjes, Santje had nog nooit zooiets lekkers geproefd.

Maar voordat zij begonnen, was er eerst een rede-voering, en uit de surprises naast hun bord kwamen mut-sen en een tafellied, en alle menschen sloegen een roffel met hun messen, en Santje deed met geestdrift aan alles mee.

Onder het souper kwamen er nog meer redevoeringen. Op een keer stond ook oom Gijs op en sloeg tegen zijn glas, en Santje had niet gedacht, dat hij zoo aardig en hartelijk kon spreken. Het was wel niet mooi of hoog-dravend, maar hij sprak over familieleden die er niet meer waren en over zijn moeder, en toen werd hij ineens schor en kreeg een prop in de keel en kon niet meer verder. Op dat oogenblik begon Santje voor het eerst van oom Gijs te houden ...

Maar daarna stond Vader op, en toen hield Santje haar hart vast. O, hoe durfde hij, en als het nu maar goed ging, en hij niet middenin bleef steken...! Maar het ging prachtig, Vader was geestig en liet alle menschen lachen, en hij werd ook ernstig. Santje begon ineens uit zijn woor-den te begrijpen, dat een bruiloft wel een heel ernstig iets was... Ze had eerst gedacht dat men enkel maar voor de pret bij elkaar was, maar het was een groote gebeurtenis en het was te hopen, dat alles altijd goed zou gaan. Gelukkig werd Vader ook gauw weer grappig. En wat had hij een mooie stem!

In de Gouden Klok.    6