Het Joodsche bruidje

schelijken voet, ׳— kennelijk geen ander doel hadden dan te trappen, te stappen en door den modder te baggeren.... Ook lagen hun handen nog sloom op hun knieën, en de gelaten waren zoo wan-hopig-cleanshaved als een gladde kale vlakte, neen een geasfalteerd plein maar zijn kan, waar geen bosje gras het waagt, met zijn levende sprietjes de doode soberheid te verbreken. Geldverdien-machines. En dan verlang-den zij nog dat de vrouwen verliefd op hen waren, en het hun geheele leven bleven en in hen de schitterende verper-soonlijking zagen van het erotische ide-aal, —״ ׳er, der herrlichste von Allen!” — harer naar schoonheid en poëzie dor-stende ziel.... Blijkbaar waren zij zoo-zeer overtuigd van hun innerlijke char-mes, dat....

Maar reeds naderde de trein het station en zij hadden hun oogen los te maken van dat fijne, fragiele, misschien-niet-10