Het Joodsche bruidje

doende, die iets van zijn glans mochten genieten.... Hij zei de verbazing uit, die over hem gekomen was, toen die twee kinderlooze menschen daar van alle kanten herdacht en als omhooggehe-ven werden door liefdevolle handen.... ׳— Het is niet waar, zei hij, dat ze geen kinderen hebben: ze hebben juist veel kinderen, meer dan menig ander! Al wat jong is in de familie is hun kind, en goede kinderen zijn het ook, geen ouder kon er betere hebben....! En hij sprak mooi, hij had het over het huwelijk als een heilige, gezegende instelling, en noemde, met liefde voor de oude taal, eenige Arameesche woorden voor schoone begrippen, (ja, dat is nóg won-derlijker en geheimzinniger en onbe-kender dan Hebreeuwsch!) en ieder-een was blij, nu hun rabbijn zooveel ge-leerdheid bleek te bezitten, en zoo warm en gloedvol en eenvoudig menschelijk en zelfs met humor sprak.

55