Het Joodsche bruidje

ging, een levend monument had gescha-pen, waardoor in een reeks van goede daden der jubilarissen gezegende naam voor het nageslacht zou bewaard blij-ven.

Dat was dus de verrassing; de twee oudjes straalden, het was alsof er licht op hun gezichten glansde, en toen in een dof stemmenrumoer de bevrediging der vergadering zich had geuit, kwam er nieuwe aandacht, ditmaal voor den rabbijn, en de menschen drongen nau-wer toe om den bekenden man te hoo-ren, en de zeldzame gelegenheid te be-nutten, die hun zoo onverwacht gebo-den werd.

Nauwelijks bemerkten de drie statige heeren dat de rabbijn zou gaan spreken, of zij haastten zich hun hooge zijden hoeden op hun hoofden te deponeeren, als vrome, eerbiedwaardige lieden, die weten hoe men zich hoort te gedragen. De andere mannen dan, vrijdenker of 52