Jacob Hiegentlich

(De Joodsche Wachter, 1 Sept. 1933, p* 180), ,Het woord’ (idem, 5 Oct* 1934, p* 303), ,Van de veranderingen’ (idem, 17 Febr* 1939, p* 47)* Zijn Joodse gevoelens en zijn liefde voor de Europese beschaving maakten hem dus tot een strijder, hoewel hij v?n nature geen mm van maatschappelijke beginselen was en als artist juist de kunst om de kunst voorstond* Zijn voorkeur gaat immers duidelijk uit naar schrijvers, die de literatuur om haar eigen schoonheid hebben liefgehad*

Aldus zag hij reeds in zijn jongensjaren met grote bewondering op tot Willem Kloos, van wiens lyrische poëzie een machtige bekoring kan uitgaan op jonge, gevoelige mensen, voor wie het is, of zij in die verzen de stem van hun eigen verlangen en eenzaamheid horen zingen* Hiegentlich getuigt hiervan in zijn gedicht, dat verschenen is, toen Kloos werd gehuldigd bij gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag (De Nieuwe Gids 1929 I, p* 590)*

Veel dieper was echter zijn verering voor een andere aestheet in onze literatuur: Couperus* Tot zijn jeugdwerk behoort reeds een bloemlezing ,Werk van Louis Couperus’ (1929), die hij samen met Dr A* J* de Jong heeft uitgegeven en waar-vm hij de Inleiding samenstelde* Zijn opvattingen over deze auteur komen echter beter tot uiting in zijn ,Aantekeningen bij ’t lezen van Louis Couperus’ (Levende Talen 1936, p* 227)* Deze lijken mij belangrijk, daar Hiegentlich hierin ook de invloed van Wagner op de Tachtigers, o*a* bij Kloos en Van Deyssel, aan de orde stelt; Couperus echter drijft juist ironisch de spot met de ,Teutoonse kunstenaar’* Ook Hiegentlich’s kritiek op de biografie door Henri van Booven: ,Leven en werken van Louis Couperus’ (De Nieuwe Gids