Gisteren komt nooit weerom ...

Straten 27

ste. De oudste zuster wordt eerst lid van de bond van Alida de Jong. Dan sluit ze zich aan bij de sdap. Ze gaat zingen in de Stem des Volks. Ze kleedt zich anders. Ze spreekt over een betere woning. De ouders kunnen de vlucht der stoutmoedige gedachten niet volgen. Ze horen wel de klanken, maar verstaan het verlangen niet. Ze zeggen:

'Een oude boom moet je niet verplanten.'

Ze kennen voorbeelden bij de vleet. Voorbeelden, die stuk voor stuk bewijzen, dat al dat moderne gedoe dwaasheid is. Kijk eens naar Daan-tje Quello uit het snoepwinkeltje op het Markenplein. Hij is geboren in de achterkamer van de kelder, waar altijd een laagje water op de vloer staat, zo vochtig is het er. Zevenenzeventig jaar is Daantje geworden. En altijd heeft hij in die kelder gewoond. Op een dag komt de gemeente. De kelder wordt afgekeurd. 'Onbewoonbaar verklaard' staat op het bordje. Daantje moet verhuizen. Hij komt in het 'Oude Lieden Gesticht' in de Muiderstraat. Wordt er prima verzorgd. Drie maanden later is Daantje dood. Zie je nou wel, dat je een oude boom niet moet verplanten.

Maar de oudste van de kinderen houdt vol. Ze neemt de jongere broertjes en zusjes mee naar concerten van de Stem des Volks. Daar zitten die schapen, keurig aangedaan, met schone bloesjes en strikjes in de vlechtjes in een grote feestelijke zaal. Ze drijven weg op golven van muzikaliteit en romantiek. Als een paar weken later de oudste zuster zegt, dat er een kinderkoor wordt opgericht, worden ze allemaal lid van de 'Kleine Stem' en Dirk Stolker leert hun spreken en zingen, en als er een concert is, gaan vader en moeder en alle omes en tantes naar het Concertgebouw. De Rode Leeuwengang moge dan niet door het gemeentebestuur worden afgebroken, de bewoners van de oude buurt nemen geestelijk afscheid van de ellende, waar ze desondanks middenin blijven wonen. De kinderen worden groot, ze willen weg, ze willen de Markengracht overtrekken, naar een beter land. Ze richten een bouwvereniging op. Waarom moeten ze altijd tussen Waag en Weesperplein blijven wonen? Als 'Handwerkers Vriendenkring' op de zandterreinen buiten de Mui-derpoort huizen bouwt, begint opnieuw een Exodus. De joden verlaten de Houttuinen, ze trekken naar het beloofde land aan de rand van de Watergraafsmeer.

En daar zijn ze nu niet meer...