Hun lach klinkt van zo ver ...

Een zegewens is het, wanneer ze met veel innigheid zeggen: 'Gezond zal hij blijven.'

De implicaties zijn vele. Hij is thans gezond. Moge zijn gezondheid nooit gestoord worden. Moge hij gezond blijven tot het eind zijner dagen.

Maar het is een in bijtend sarcasme gedrenkte vervloeking wanneer ze zeggen: 'Gezond zal hij blijven.'

Doordat de klemtoon nu op gezond ligt voelt iedereen in de buurt scherp de implicatie: nu is hij niet gezond. Het vaststellen van dit feit houdt een wens van onheil in. Ze geloven onvoorwaardelijk in de magische kracht van woorden en gedachten. Hun omgangstaal zit vol met magische afweerformules. Zegt een moeder:

'Mijn dochter heeft een goeie man, unbeschrieën unberufen'. 'Unbeschrieën unberufen' bedoelt de boze invloed te weren, die wellicht het geluk zou willen belagen van een jonge vrouw, van wie zo openlijk werd getuigd, dat zij een goeie man heeft. Want het kwade ligt altijd op de loer om het goede te vernielen. Zegt een jong vrouwtje: 'Mijn kind groeit lekker.' Waarschuwt de bezorgde grootmoeder: 'Beschrie het maar niet.'

Over ziekte en dood spreken ze zeer ongaarne. Wanneer een krankheid moet worden aangeduid proberen ze door een omschrijving het uitspreken van de gevreesde naam te ontlopen. Zeggen ze: 'Hij heeft de k.'

Dan heeft niemand verdere uitleg van node, helaas. Moeten ze zich bijvoorbeeld voor het sluiten van een verzeke-

28