Ik lijk op 't lijk (roman, onder pseudoniem Richard Perridon)

een stevige morfinist. Ik moet zeggen: Grilly heeft wel prima relaties. Onderwijl zit mijn hoofd vol met vragen.

Zijn Grilly en Patcheeki in de handel in verdovende middelen verzeild geraakt? Is Marku de geheimzinnige leverancier? Doet Grilly zaken in dat gevaarlijke goed voor eigen rekening?

Angelo zit me met scrabble te verslaan, dat het een lieve lust is. Ik heb geen schijn of schaduw van een kans tegen hem. Hij kent het spelletje door en door.

״Waar spelen we eigenlijk om?" vraag ik.

״Om een pond."

Angelo wint slag op slag. Of misschien kan ik beter zeggen: pond op pond.

Na een paar uur zeg ik, dat ik mijn benen wel eens wil strekken.

״Kom vanmiddag terug", zegt Angelo geheimzinnig. ״Om drie uur komt iemand hier, die misschien een koffer met spul van je wil kopen, als je de volgende keer uit Singapore binnenvalt."

Ik beloof het. Maar ik neem me voor eerst goed uit te kijken, wie de gast vanmiddag is. Stel je voor, dat ik Grilly tegenkom.

De man, die om drie uur het winkeltje van Angelo binnengaat, is een klein dikkerdje met een blozend gezicht. Hij draagt zqn hoed achterop zijn hoofd.

Even later ga ik ook naar binnen.

״Mr. Smith, Anthony Smith", stelt Angelo voor.

״Jansen", zeg ik met een stalen tronie, ״Jan Jansen uit Amsterdam." We praten eerst een minuut of wat

88