Ik lijk op 't lijk (roman, onder pseudoniem Richard Perridon)

״Ik hoop, maar, Tony, dat je nooit als lijfwacht zult hoeven te werken. Dat betekent, dat ik geen gevaar loop."

״Het is maar hoe je het bekijkt. Ik strijk niet graag elke week zoveel geld op voor niemendal."

״Zorg maar, dat je fit blijft", zegt Patchecki. ״En kyk goed uit je doppen. Er kan een dag komen, dat je je spieren en je ogen harder nodig hebt dan gisteravond."

Ik vind dat geen aardige opmerking. Het klinkt als een steek onder water. Nu begin ik het een beetje vervelend te vinden, dat Molly de razende Nickey heeft gevloerd en niet ik.

״Och", zeg ik kwasi onverschillig, ״als Molly er niet tussen was gekomen, had ik Nickey knock-out geslagen. Ik had hem al tegen de muur gedreven. Tegen die linkse van mij is geen olifant bestand."

״Nickey is een sterke jongen", zegt Patcheeki.

״Dat zal ik niet ontkennen. Maar het is niet genoeg, dat je spieren hebt, je moet ze ook weten te gebruiken."

We zitten zo als de ene man tegen de andere man te praten, dat ik het waag een beetje vertrouwelijker te worden.

״Waar komt die Nickey eigenlijk vandaan!"

״Waar Sammy vandaangekomen is."

״Is hij ook aan de electrische stoel ontsnapt?"

״Welnee!" grinnikt Patchecki, ״zoiets gebeurt maar één keer in de honderd jaar. Nickey zat in dezelfde gevangenis als... . Sammy."

Ik zeg niets. Maar ik begrijp best waarom hij een halve seconde wachtte voordat hij Sammy's naam uit-

67