Ik lijk op 't lijk (roman, onder pseudoniem Richard Perridon)

Was het op mij gemunt of op iemand anders?

Voorlopig houd ik het er maar op, dat de onbekende sleutelaar het op mij voorzien had.

Don, mijn dubbelganger, heeft de kraaienmars geblazen met behulp van een zogenaamd auto-ongeluk. Iemand (ik weet alleen niet wie) heeft mij uit de wereld willen helpen met een achttien karaats echt autoongeluk.

Ik besluit Molly te vertellen wat mij is overkomen.

״Beste meid, we moeten elkaar van alles op de hoogte blijven houden. Als één van ons tweeën de laan uitgaat, moet de ander alles weten."

Ze zucht.

״Nou verdienen we samen een goed weekgeld en verdraaid nog aan toe, dat schijnt weer niet te lang te mogen duren."

Twee dagen later komt Molly met een bleek en angstig gezicht bij me.

״Tony ik ben doodsbang! Er is iets gebeurd, dat ik je moet vertellen."

Ze heeft (vertelt ze) een buisje met doodgewone aspirientjes in de la van haar nachtkastje liggen.

Maar omdat we ons nu eenmaal voorgenomen hebben niets eri niemand te vertrouwen, heeft ze met de punt van een naald een krasje gemaakt op het afsluit-dopje, een krasje, dat doorloopt op het papier van het etiketje.

״Voordat ik een aspirientje neem, controleer ik altijd eerst even of het krasje doorloopt. Zo kan ik zien of er iemand aan het buisje is geweest."

45