Ik lijk op 't lijk (roman, onder pseudoniem Richard Perridon)

ander aanzien. Die Don Ferrares is op een rare manier aan zijn eind gekomen. En Patchecki heeft iets in zijn gezicht, dat me wel aantrekt.

Bovendien, vijfhonderd dollar in de week, alle onkosten vrij.... en het avontuur lijkt me wel.

Op de achtergrond van al die gedachten staat Molly. Ik moet eens ernstig nadenken over die vrouwelijke lijfwacht.

״Afgesproken dus", zegt Patchecki.

״Afgesproken."

Ik ben op weg naar de Green Parrot. Ik ga de baas de bons geven. Nog één uurtje en ik ben weer meester over mezelf. Kom, Tony, waarom zou je jezelf niet een voorschotje geven op die vrijheid? Laat de baas nog maar even wachten. Eerst ga ik Molly opzoeken.

״Ik kom je goeiedag zeggen, meid! Nieuwe baan. Morgen ga ik op reis, naar Engeland."

Ze wordt bleek en daarna krijgt ze een kleur. Het is lang geleden, dat ik een vrouw heb zien blozen.

״Wat voor werk ga je doen?"

״Lijfwacht bij Patchecki. Dat is die Amerikaan, van gisteravond."

״Tony.... ik heb angst, dat jou iets zal overkomen."

״Het betaalt piccobello, vijfhonderd harde dollars in de week. Zoiets vind je niet elke dag. Als ik het vijf jaar volhoud, heb ik net geld genoeg om een drankvrij Yolkskóffiehuis in de haven te openen."

״Tony, dat is geen zaak van spieren. Dat is een zaak van hersens. Jij bent veel te mannelijk om diep na te denken."

20