Ik lijk op 't lijk (roman, onder pseudoniem Richard Perridon)

Omdat ik zwijg, praat zij verder.

״Hoe die ene vent die gekreukelde kameraad van 'm overeind zette, een ijsbeer heeft meer gevoel."

״Amerikanen kunnen hard zijn."

״Hardt Dat noemen ze by ons thuis gewoon sadistisch."

״Nou ja, wat kan 't ons bommen?"

״Och, eigenlijk niks. Maar ik mag toch evengoed wel denken, dat het een rare boel is. Een vrind van je krijgt een klap van een auto en je maakt er geen werk van. Die vent knijpt 'm voor de politie, wat ik je brom."

Zo spits ken ik Molly niet. Voor het eerst ontdek ik, dat ze mooie donkere ogen heeft, met veel gevoel en nog meer verstand.

״Ik ben bang, Tony, dat jou iets gaat overkomen", zegt ze hakkelend.

״Mij? Wat heb ik met die zaak te maken?"

״Jij hebt Grijze Jaap geknuffeld, totdat hij geen kous van een sok kon onderscheiden."

״Grijze Jaap is een laffe hond. Die blijft wel uit mijn buurt."

״Wat zegt rechercheur de Wilde ervan?"

״Waarvan?"

״Van die aanrijding."

Nou moet ik oppassen, dat ze me niet aan het praten krijgt. Dat is al nummertje twee vanavond, die me de tong wil schrapen. Mij niet gezien.

״Ajuussies meid, ik ga mijn kuise etui opzoeken."

15