Ik lijk op 't lijk (roman, onder pseudoniem Richard Perridon)

Heeft mijn bluf gewerkt! Ik weet het nog niet. Het kan zijn, dat Angelo me zonder beschadigingen bij zijn onbekende baas wil afleveren. Maar het kan evengoed zijn, dat zij in het geheel geen revolvers bij zich hebben. Ik heb wel eens gehoord, dat de Londense onderwereld geen revolvers draagt, omdat de politie ook ongewapend is. Ten slotte bestaat in Engeland nog altijd de doodstraf wanneer je iemand de lamp hebt uitgeblazen. Voor de hardhandigheid van de Engelse rechter heeft het geboefte respect.

Ik besluit er nog maar eens een gokje aan te wagen.

״Als je je hersens gebruikt voor het doel waarvoor je ze hebt gekregen, professor Angelo Ogden", bluf ik ijskoud, ״dan zal zelfs jij begrijpen, dat ik voor de politie niet bang hoef te zijn. Ik doe ten slotte niets anders dan me verdedigen. Zelfverdediging is in dit land toegestaan, nietwaar! En tegen een overmacht van zoveel flinke jongens, mag ik mij een uitweg uit deze kamer schieten. Begrepen!"

Angelo gaat verder met zijn gelamenteer.

״Toe nou Tony maak nou toch geen smeerboel. Wat heb je er aan als je een paar van ons ajour maakt!"

Het is me nu volkomen duidelijk: de jongelui hebben geen vuurwapens op zak. Ze hadden gedacht me met hun vuisten knock-out te kunnen slaan. Misschien hebben ze boksbeugels bij zich om die in geval van uiterste nood te gebruiken, maar vuurwapens! Nee.

״Nou moet je erg goed opletten, Angelo. Jij gaat met die gorilla's van je en met Dorry naar de slaapkamer. Geen kunstjes, want ik kan jullie zien, wanneer je door de deur gaat en als er eentje te weinig is, dan begin ik

124