Een vara betoging in Amsterdam, een der hoogtepunten van de strijd voor erkenning van de rechten van de vara
het Nederlandse volk immuun bleef voor de nazi-propaganda. De vara in haar eigen mentaliteit en de ontvankelijkheid van haar luisteraars kennende, wond er beslist geen doekjes om.
In die jaren heeft de vara (want ik schrijf in de eerste plaats over haar) een plaats veroverd in het denken en voelen van honderdduizenden arbeiders.
'De vara is van ons!'
Hun radio! Geen sterveling kan precies meten wat de invloed van die ononderbroken democratische radiovoorlichting later op de geest van verzet is geweest.
Tegenwoordig, in 1965, hoort men wel eens: 'Dat is nu allemaal achter de rug. We leven nu in andere tijden.'
Mag ik vragen: waar haalt men die zekerheid van een blije onbedreigde toekomst voor de democratie vandaan? Ik zie, wat de kansen van de democratie aangaat, voorlopig geen spoken op klaarlichte dag. Maar prijs de dag niet voor het avond is. Wat de democratie aangaat,
88