Een klein mannetje met een klein potloodje (40 jaar VARA)

achtste hoofdstuk, waarin we een eigen huis bezitten, een heer zijn

jasje uittrekt en vele kleine mannetjes een sloot geld bij elkaar brengen.

Het wordt nu eindelijk tijd wat te vertellen van de verhuizing naar Hilversum, Heuvellaan, nummer 33.

Het was een doodgewoon woonhuis. Beneden waren twee kamers en een zijslurfje. Boven drie kamers en een keukentje. En op de vliering was plaats om een paar hokjes bij te timmeren.

Maar... het was een eigen studio. De vARA-studio! Helemaal alleen voor ons. De hele week! Om de exploitatiekosten een beetje te verlichten was de familie Lebon bereid één hoog te gaan wonen. Drie kamers en een keuken voor man, vrouw en dochter Emmy.

'De' studio was beneden en het hokje op de vliering hoorde ook bij het radio-complex.

Er werd na lang wikken en wegen een bekend kunstenaar aangezocht om de 'grote studio' (de voorkamer) op kunstzinnige wijze aan te kleden. Hij kwam, hij keek, hij verdween. Later verordineerde hij: grijze gordijnen met iets van lila erin langs de wanden. En een portret van Pieter Jelles Troelstra (getekend door Jelle) boven de schoorsteenmantel. Zijn artistieke orders werden prompt uitgevoerd.

De beroemde kunstenaar diende later de nota in voor zijn kunstzinnig advies. Honderd gulden!

Over dat bedrag heeft het hoofdbestuur eindeloze vergaderingen gehouden. Kon dat nou wel? Moesten we dat nu zo maar accepteren? Honderd gulden!

Het heeft lang geduurd voordat Jan Lebon over de schok heen was.

Ergens in dat villaatje was ook de administratie ondergebracht.

In één kamer: leden-administratie, boekhouding, programma-administratie, afdeling studio-indeling en nog een paar afdelingen. Hoe dat kon, al die afdelingen in één kamer ? Och, heel eenvoudig, de twee man personeel deden alles, alles !

De ruimte beneden was in gebruik als muziekstudio en tegelijkertijd als hoorspelstudio. Het hokje op de vliering was 'spreekstudio'. Het was eigenlijk een diepe kast, maar er was een venster, dit wel.

Heel wat beroemde sprekers hebben in dat vlieringhokje het woord gevoerd. Wie voor de radio moest spreken, werd van alle kanten gewaarschuwd door slachtoffers, aan wie deze eer al eerder te beurt was gevallen.

48