Een klein mannetje met een klein potloodje (40 jaar VARA)

Het is jammer dat niemand eraan gedacht heeft een uitvoerig dagboek bij te houden, waarin elke zotte gebeurtenis in die eerste gehuurde var a-studio voor het nageslacht kon worden vastgelegd. Maar een paar herinneringen zijn zo ijzersterk, dat de tand des tijds ze niet heeft kunnen stukknagen.

De studio in 'Du Commerce' grensde aan het toilet van het etablissement. De geachte clientèle maakte van dit sanitair gebruik. Als ze hun commissie hadden gedaan, trokken ze aan de ketting, zoals burgers van een beschaafd land is geleerd. Elke zaterdagavond hoorde het hele land hoeveel maal er in Hilversum aan die ene ketting werd getrokken. Bij sommige luisteraars wekte dit onderdeel van de vara-uitzendin-gen sympathetische reacties. Maar wat moesten we doen? In 'Du Commerce' schonken ze een goed glas bier.

Je kon toch moeilijk naar de tapkast gaan en zeggen: 'Och heren, zou ik u in het belang van het socialisme mogen vragen 't even op te houden.'

Dus, ergo, zodoende...

Op zekere dag vond de vara dat die achterkamer van Du Commerce toch eigenlijk beneden haar stand was. We hadden iets veel mooiers ontdekt.

Op de Nieuwendijk stond de Cinema Royal. De directeur Jac. Veerman was een man met begrip voor moderne publiciteit. Een of ander had de vara attent gemaakt op het wonderbaarlijke bioscooporgel, waarop een zekere Johan Jong de films van Harry Piel en andere cultuurdragers begeleidde. Bovendien bezat de Royal een eigen orkest onder leiding van Hugo de Groot (geen familie van de boekenkist).

Als je al deze en nog een massa andere omstandigheden in aanmerking nam, was het volkomen logisch, dat de vara naar de 'Royal' verhuisde. Daar vonden we een nieuwe studio.

Nu moet men zich van die nieuwe studio ook weer geen overdreven voorstelling maken. Het was een soort achterkamertje, deftig geheten 'artiestenfoyer'. Niet te groot, een klein orkestje kon er net uit de voeten. Die nieuwe studio bezat echter enkele duidelijke gebreken.

Het voornaamste mankement was, dat de grote trap waarover de bioscoopbezoekers na het einde van'elke voorstelling het theater verlieten, vlak langs die var a-studio ging. Als de zaal leegliep, klonk het

44