Een klein mannetje met een klein potloodje (40 jaar VARA)

Een var A-houwcursus rondom 1930.

Alle klagers stuurde ik door naar hém! Een gewone man, hoor. Maar hij was het ventje dat alles wist. Van de bouwcursus was hij de leider. Hij liet zich op zijn technische kennis voorstaan, geloof dat maar gerust. In zijn soort was hij priester van een nieuwe godsdienst... de religie van het zelfgebouwde toestel. De deelnemers aan de cursus waren de gelovigen die zich in ootmoed voor zijn geheime leer bogen en hem blindelings gehoorzaamden.

Jan Lebon, de penningmeester van het hoofdbestuur, zou zich zelf niet zijn geweest als hij in die onuitroeibare behoefte om zelf te prutsen, niet een gelegenheid had gezien een grijpstuiver te verdienen. Niet voor zich zelf, wat denkt u wel, voor de vara natuurlijk! Jan is nog nooit in zijn leven over ijs van één nacht gegaan. Voor elke oplossing weet hij een moeilijkheid. Hij ging eens neuzen. Hij ging eens praten. Hij ging eerst ernstig nadenken. Toen dit alles weken in beslag had genomen, zei hij: 'Op afbetaling toestellen leveren... nóóit meer! Dat hebben we als vara één keer gedaan. Hartzeer heb ik ervan gekregen.'

27