De Partij

dat de telefoon ging. Of ik onmiddellijk bij Albarda wilde komen. Die zat met een viertal boekjes voor zich. Uitgave van de Korte Golf in Den Dolder. De geschiedenis van twee jaren verzet lag voor ons. Negenhonderd kilometers Noordzee waren tot een smal slootje ineengeschrompeld. De boekjes waren per diplomatieke mail gearriveerd uit.... Bern. Daar was op zekere dag een mijnwerker bij het Nederlands Gezantschap verschenen en had er een pakje bezorgd: ter doorzending naar zijn partijgenoot Albarda. Dat waren de boekjes, die nu in Stratton House, Stratton Street, Londen W.C.I., op het bureau van Albarda lagen. Op het schutblad van een der geschriften stond met potlood geschreven: ״Met partij-groeten". Meer niet. Die gemeenplaats was de keur op het goud. De uitgaven van de Korte Golf kunnen in Nederland geen groter deining hebben verwekt dan ze in Londen deden. De geheimzinnige democraten van de geheime diensten deden als het boertje, dat voor het eerst in een dierentuin een giraffe zag. Ze zeiden: ״Zulke beesten bestaan niet." Dr. M. van Blankenstein, die als hoofdredacteur van het weekblad ״Vrij Nederland" de vaan der onvervaarde vrije journalistiek hooghield, sprong er op af als de duivel op een ziel. ״Bewerk ze.... als een haas zo vlug", commandeerde hij, ״dan gaat het deze week nog mee in de krant." Weken achtereen hebben pagina's van ״Vrij Nederland" met uittreksels van Schep's brochures vol gestaan. Het onderhoud tussen Rost van Tonningen en Koos Vorrink en Kees Woudenberg werd, twee jaar na dato, in Londen bekend en nog veel meer. Ha wat liep dat handjevol Nederlandse sociaal-democraten in Londen toen met de neus in de wind. Later kwamen anderen onze kennis aanvullen. Eerst dokter Bram Meerloo alias Joost Olmers, die door België, Frankrijk, Spanje en Portugal was gewandeld en daarop via Curagao en de Verenigde Staten naar Londen was gekomen. Hij hield van ommetjes. Hij kende nadere bijzonderheden uit Nederland. Hij had tijdens de bezetting bij Anneke en Marinus van der Goes van Naters ondergedoken gezeten. Niet alleen in onze kring was hij een groot man. Bij het departement van Oorlog stond de majoor Meerloo in hoog aanzien, totdat de democraten aan het ministerie ontdekten hoe rood hij was. Uit was de pret!

Ingenieur Bernard Springer kwam door België, Frankrijk, over de Pyreneeën en door Spanje en Portugal gewandeld met een dringende boodschap van Koos Vorrink namens het Nationaal Comité en als we

49