die na Albarda's laatste woord weerklonk, legde het congres alles wat het aan bezieling en geloof en werklust en moed en toewijding van hem had ontvangen. Na zulk een speech heeft een vriend van me aan de uitgang van de zaal staande, een partijgenoot eens tot zijn vrouw horen zeggen:
״"Wat een vuur, die speech van Albarda."
״Ja, wat een vuur.... en wat blijft die Albarda toch altijd een héér!" Ze gingen met ontstoken fakkels het land in.
34