De Partij

volgorde is niet toevallig. De gewone leden genoten alleen maar van de interrupties, die in deze verslagen beurtelings gewaardeerd werden met: vreugde, grote vreugde, hilariteit, grote hilariteit, gelach, protesten, rumoer en bijval. (Die interrupties schijnen tegenwoordig niet meer in de mode te zijn; en ik mis ze nochtans zo zeer.) Die ״vooraanstaanden" hadden verder elke Donderdagavond trouw het „Populair Wetenschappelijk Bijvoegsel" van „Het Volk" bestudeerd.... de bladzijde in de krant, die soms wetenschappelijk en bij het Partijbestuur niet altijd populair was. Men behoefde ook nooit te raden wie van de sprekers abonnees op „De Socialistische Gids" waren, want deze sjouwden altijd exemplaren mee om er, „woordelijk, meneer de voorzitter", uit te citeren. Maakte dat indruk! Twee, hoogstens drie, hadden bovendien een abonnement op het „Kort Verslag der Handelingen van de Staten Generaal", dat ook al ter ziele is. In de vergadering noemden ze het steevast „het analytisch verslag"; dat klonk deftiger, ofschoon die betiteling mij altijd deed denken aan de spreekkamer van onzen huisdokter, waarom weet ik niet. Tegen zoveel studie en deskundigheid hadden de goedkope kritikasters geen schimmetje kans meer. Ze zwegen ootmoedig. De „vooraanstaanden" streden om de ereplaats op de Olympus; de anderen waren kamprechters. Ik geloof niet, dat aan de gehele procedure een zekere omslachtigheid kon worden ontzegd. Maar al die soesah werd opeens overbodig, wanneer een der leden maanden te voren kans had gezien de afdelingsvergadering te winnen voor een voorstel, een motie, een resolutie zowaar, die nu, voorzien van de naam der afdeling, in de congresagenda was opgenomen. Geen rechtgeaard lid der afdeling, dat niet gevoelde, hoe ook op hem een deel van deze glans afstraalde. De vanzelfsprekende benoeming van den voorzitter tot congresafgevaardigde verloor opeens een groot deel van haar vanzelfsprekendheid. De verwekker van dat voorstel moest naar het congres. En hij ging, actetas onder de arm, rimpels in het voorhoofd en stapels papiertjes met aantekeningen en citaten in alle zakken van zijn colbertje....

24