Door storm en duisternis

over de Pyreneeën moest je erop rekenen, dat de bergwegen in de herfst en winter vrijwel onbegaanbaar zouden zijn. In elk geval vond Dirk dat hij verplicht was te wachten totdat zijn vriend Willem helemaal was hersteld.

De ontsnapping werd een benauwd karwei, maar het lukte merkwaardig goed. Elk in een tapijt gerold lagen Dirk en David in de wagen van de vrachtrijder, die over de wegen holderdebolderde. Ze hadden het benauwd, maar het was nog juist om uit te houden. Ze hoorden hoe Duitse schildwachten de wagen aanhielden. Aan de geluiden konden ze vaststellen, dat die in de wagen keken. 'Schon gut', hoorden ze zeggen. Toen reed de wagen weer verder.

89