Door storm en duisternis

de grootst mogelijke strengheid moet worden opgetreden. Seyss Inquart was niet in Nederland, en toen heeft Rauter bevel gegeven troepen in Amsterdam samen te trekken. Dat belooft niet veel goeds. Nee, ik geloof, dat wij een paar maanden moeten gaan fietsen. Er is in het land nog zoveel te doen.'

Tot Dirks grote verbazing zaten in het kleine huiskamertje, waar de Daatselaars hun gezinsleven leefden, Henk, Katelijne en Lien op hen te wachten.

'Hoe wisten jullie, dat we hierheen zouden komen?' vroeg Willem verbaasd.

'Niets bijzonders', antwoordde Henk, 'Katelijne en ik wonen hier bij Klaas in... tenminste, we zijn van plan hier nog een dag of wat te blijven. Amsterdam bevalt ons best. En Lien is toevallig op visite. Tsjonge, wat waren de stakingsdagen geweldig. Ze hebben zitten bibberen als juffershondjes. Maar vertel eens, waarom komen jullie hier zo plotseling opdagen?'

Willem en Dirk vertelden, waarom ze overhaast de veilige schuilplaats bij baas Geldrop hadden moeten verlaten. 'Ik zou wel eens willen weten, wie de geheimzinnige stem is, die heeft gewaarschuwd, dat ze de garage zouden gaan onderzoeken', zei Dirk Poldervaert.

'Lijkt me niet zo moeilijk te raden', zei Willem, 'dat is vast en zeker een seintje van de politie. Veel Amsterdamse agenten zijn prima. Het is meer voorgekomen, dat ze stiekem een seintje hebben gegeven, zodat de mof voor een lege schuilplaats kwam.' 'In elk geval moeten we proberen er achter te komen, wat er op de Weesperzij gebeurt.'

Het was natuurlijk uitgesloten, dat iemand van hen zich dicht bij het bedrijf van baas Geldrop zou kunnen wagen. Maar Katelijne en Lien zeiden, dat er geen gevaar was, wanneer ze samen een eindje over de Amstelbrug wandelden en dan weer langs een omweggetje terug. Van de brug af hadden ze een goed uitzicht op het kantoor. Na enige tijd kwamen de beide meisjes terug. Ze berichtten, dat ze hadden gezien, dat baas Geldrop werd weggevoerd. ' 't Ziet er niet best uit', zei Willem, 'we moeten erop rekenen, dat ze erin slagen baas Geldrop te breken. Je kunt het niemand kwalijk nemen, wanneer hij op een gegeven ogenblik onder de martelingen bezwijkt en eenvoudig alles vertelt wat hij weet.'

23