Als de dag van gisteren ...

'Ik denk, dat ik het wel zal makelen' zei grootmoeder beslist. Zei vader:

'Dat verbied ik u. Kootje is niet helemaal uit de rondist.' Dat is een diamantbewerkersuitdrukking voor: niet compleet afgewerkt.

'Is Eeffie ook niet.' Zei vader:

'De liefde mag dan blind zijn, maar Kootje heeft een paar ogen in zijn hoofd. Eeffie is geen beeld.' Mompelde grootmoeder:

'Er ■zijn ook lelijke beelden. En over blinden gesproken, als je een blinde zegt, dat zijn vrouw een beeld is, gelooft hij 't.^} Toen bemoeide moeder er zich mee.

'Hoe kunt u over zo'n schidach denken ? Kootje is zo vrij als een klok. Hij is een vrijdenker. Hij zegt, dat God niet bestaat. En Eeffie is vromer dan de rabbijn zelf. Bij haar thuis is alles kosher. Ze heeft dubbele serviezen, zo arm als ze is. Een voor de melkspijzen en een voor de vleeskost. Op Jom Kippoer vast ze de hele dag. Ze is wat je noemt een vroom Giteltje, en zoiets goeds wilt u aan een vrijdenker plakken. U moest u schamen.' Zei grootmoeder met plechtige ernst:

'Eén ding weet ik: wie niet in God gelooft, wordt gestraft met een vrome vrouw.³

Natuurlijk ging de chassene door. Het was een mooie bruiloft, met een kerkelijke inzegening op een zaal en rijtuigen met gummibandjes en twee paarden er voor en twee koetsiers op de bok in crème jassen met tressen. De vader van Kootje betaalde alles. Eeffie, helemaal in het wit, met een sluier van voren en een sleep van achteren, huilde aan één stuk door. Zei grootmoeder:

79