Als de dag van gisteren ...

'U moet geholpen worden. Ze maken U weg en als U weer bij

komt, weet U van niks.'

Zegt hij er, na enkele ogenblikken aarzelen bij:

'Maar als ik zelf godbewaard ziek kom te liggen... met een

mes aan mijn lijf? Ik ben niet kleinzerig, maar liever spring ik

het water in.'

's Morgens zit zijn wachtkamer al om zeven uur stampvol. De halve buurt is bij hem patiënt. Hij weet alles van elk gezin. Wat er verdiend wordt. Of de handel goed gaat. Over huwelijksmoeilijkheden van zeer persoonlijke aard spreekt hij nooit met andere patiënten. Maar voor het overige, als het nodig was speelde hij voor tussenpersoon bij verloving en huwelijk en ook bij kleine transacties van koop en verkoop, zonder dat hij ooit een cent provisie wil ontvangen. Als er zorgen en ziekten in een arm gezin zijn, schrijft hij de versterkende middelen niet alleen voor, maar hij komt ze ook nog zelf brengen. Zeggen de mensen: 'Dokter Lam is een echte goedsdoener.'

In zijn eentje is hij ook een uitwissel-centrale van grappen, woordspelingen en komieke versprekingen. Onuitputtelijk is zijn voorraad verhaaltjes van wat hij in zijn praktijk had meegemaakt. Vrijwel altijd vertelt hij van Joodse vrouwtjes, die de dokter hun klachten in deftige bewoordingen willen mededelen, terwijl ze toch al moeite genoeg hebben met doodgewoon Nederlands.

'Kom ik gisteren bij een oud vrouwtje. Zeg ik zo: Vrouwtje hoe is je ontlasting? Zegt ze: Niet zo rooskleurig dokter, ha, ha, ha. Maar dat was niet zo mooi als dat andere vrouwtje, dat ik vraag: Vrouwtje, heb je nogal stoelgang? Zegt ze: Och dokter, U zit op mijn enigste stoel. Zeg ik weer: Nee ik be-

32