Als de dag van gisteren ...

plein en de kolk van de Sint Antoniessluis hadden een nog fataler reputatie. ,

Als de sluisdeuren worden opengedraaid, helpen de jongens de mannen van de gemeente een handje. 'Hiep hé, draaien maarrrrr... hiep hé...' Wanneer de eerste waterstraal uit de gulp van de sluisdeuren omlaag stort, wordt de kolk een ziedende, schuimende, golvende afgrond. De jongens buigen zich over het randje van de wallekant. Ze staren gehypnotiseerd in die hel van water. De Joodse moeders staan op de brug, haar harten dichtgeknepen van angst.

Zegt zo'n zorgelijk vrouwtje:

'Moeder zijn is heel mooi, maar water moest verboden wezen.' Gilt ze tegen haar zoontje, dat levensgevaarlijk langs de wallekant krijgertje speelt:

'Moossiéééééé... wil je daar wel eens weggaan. Moet je een waaghals krijgen?'

Behalve het dreigende water is er het gevaarlijke verkeer. De zware paardenwagens met de dampende blonde Zeeuwse paarden van de bierbrouwerij er voor, denderen holderdebolder over de keien. Beweren de kenners:

'Die paarden zijn zo groot, omdat ze elke ochtend een emmer bier krijgen.'

Maar voor de knollen hebben de jongens weinig aandacht of bewondering. Voor hen is de lange wagen een veel grotere attractie. De biertonnetjes liggen in twee rijen tegenover elkaar, een beetje schuin naar boven tegen de kant aan. 'Jongens, een wagen van de brouwerij. Ga mee karretje hangen ?'

27