Als de dag van gisteren ...

grofdoppers geestelijk wist te breken. Een bepaald systeem had hij niet. Collega's vroegen hem wel eens hoe hij dacht, dat men in een bepaald geval een gevangen S.S.-er moest aanpakken. Dan antwoordde hij altijd, dat men zoiets pas kan zeggen, wanneer men de vent zelf tegenover zich heeft. Sommige gevangenen moesten op de traditionele Pruisische manier worden 'angeschnauzt'; die hadden alleen maar respect voor een grote mond, een vuistslag op tafel en een honend scheldwoord. Anderen moesten bang worden gemaakt. Voor de speciale gevallen, die hij zelf behandelde, had Zephyr echter een zeer oorspronkelijke wijze van verhoren uitgevonden, die opnieuw zijn geheimzinnig vermogen bewees om de zwakke plekken te ontdekken in de psychologische wapenrusting van de mensen. Hij had uit Rusland een groot aantal foto's laten komen van verwoeste steden, afbeeldingen van gruweldaden door Duitsers bedreven, attesten en officiële verklaringen, waarin oorlogsmisdaden waren geboekstaafd. Bovendien had hij een uniform laten vervaardigen die veel overeenkomst met een Russische vertoonde. Moest nu een S.S.-er worden ondervraagd, die spijkerhard was en volstrekt ontoegankelijk voor enig middel om zijn zielkundige weerstand te breken, dan verscheen tijdens een verhoor Zephyr plotseling in zijn imitatie-Russische uniform. En dan voerde hij in gebroken Engels en slecht Duits een vertoning op, die de andere geallieerde officieren telkens opnieuw met stomme verbazing sloeg. Zephyr acteerde een Russische officier, die volkomen overmeesterd is door de gruwelen aan zijn land en volk bedreven. Hij speelde zo'n Rus met zoveel overtuigingskracht, dat de officieren, die hem kenden, moeite hadden, om te geloven, dat Zephyr's smeekbeden en woedende uitvallen, slechts gespeeld werden. Hij toonde de foto's, las de

209