Voordat ik het vergeet

rika. 'Nit in der Golus un nit in der Heem' (niet in de verstrooiing en niet thuis). Rondom dat stoepje zwerven altijd vrouwen met bundels beddegoed en mannen met pyes, de bigotte krulletjes, onder middeleeuwse platte hoeden met randjes bont; en ze dragen lange baarden, die ze aaien, wanneer ze hun handen niet toevallig achter hun rug verborgen hebben in de mouwen van hun lange shobbets (kaftans). De kinderen van deze dolende gezinnen hebben donkere, fluwelen ogen, waarin een oneindige droefheid schijnt te liggen; de meisjes doen bedrijvig, de jongens zijn ernstig en rustig.

De lekkerste suikervlinders tussen Weesperpoort en Waag zijn in de Weesperstraat te koop. De puddingbroodjes van Funke op de hoek van de Keizersgracht zijn zo voortreffelijk, dat de concurrentie ten einde raad een zenuwoorlog voert: 'Weetje waarom de puddingbroodjes van Funke zo lekker zijn? Ze kneden het deeg met hun blote voeten.'

De Weesperstraat is de straat waar de diamantslijpers door heen moeten, als ze naar huis gaan. De mensen, die van de fabriek van Asscher in de Tolstraat komen en de slijpers en verstellers van de Concentratie op de Achtergracht. Na zes uur lijkt de Weesperstraat een ledenvergadering van de A.N.D.B. Vooraan op nummer een en dertig is de sigarenwinkel van Hyg-mans. In de uitstalkast staan alle bekende merken. 'De Wog-nummers' en 'Urlus' en de ongemerkte sigaren, de beste, omdat ze zijn gedraaid door vertrouwde sigarenmakers uit tabakken, die meneer Hygmans zelf inkoopt. Meneer Hygmans is door zijn nering nauw met het diamantvak verbonden. Als het druk is op de slijperijen, staat er altijd volk in zijn winkel. Maar wanneer is het druk in het diamantvak? Bijna nooit.

73