Voordat ik het vergeet

'Meneer Hijgmans, Willem Swaab heeft gezegd, dat we vrijdag allemaal afhebben.'

'Ja, het wordt stil. Bij Granaat hebben ze ook al de boodschap, dat ze gedaan zullen krijgen.'

'Alleen nog een paar eigenwerkmakertjes blijven aan de gang.' 'Kunsjt, allemaal klein werk. Vier honderd vier. Om blind te worden zo klein, en de verdienste is nog kleiner.' 'De kapslijpers bij Sjekie de Haan hebben het nog druk.' Als de gesprekken dat sombere karakter aannemen, haalt meneer Hygmans gaandeweg alle dure merken uit de etalage weg. Wat geeft het, dat die kostelijke sigaren daar staan te verbleken? Meneer Hygmans gaat tot noodmaatregelen over. De kwaliteit moge dan niet prima-prima zijn, maar hij heeft voor zulke moeilijke dagen een goedkoop soort tabak in voorraad. Daarvan draait zijn sigarenmakertje extra lange rokertjes, die voor twee centen worden verkocht. Merk: 'Werkeloze'. Ze zijn in twee soorten verkrijgbaar. Nat en droog. Het duurt twee keer zo lang voordat natte sigaren opgerookt zijn en de kenners vinden ze lekkerder dan droge.

Politiek wordt in de Weesperstraat zeer heftig bedreven in de barbierszaak van Staal, het stoepje op. De ouwe Staal is een overtuigd lid van de S.D.A.P. Hij is zo zeer gegrepen door het ideaal van Pieter Jelles en Henri Polak, dat hij andersdenkenden moeilijk kan waarderen. Hij weet, dat voor een ideaal offers moeten worden gebracht. Wie geen lid is van de S.D.A.P. wordt in zijn zaak niet geschoren, al liep hij met een baard als Ome Jan. Aan de vijanden van zijn klasse wil hij geen cent verdienen. De gesprekken in de scheerwinkel lijken erg veel op de geanimeerde discussies van een partijcongres en ze zijn even eenzijdig. In de Weesperstraat en in de Lepelbak (Lepelstraat) is de lommerd.

73