Voordat ik het vergeet

weledelzeergeleerde heren komen tot de conclusie, dat ze gelijk hebben, in theorie. Maar de markt is onsterfelijk, in de praktijk. Zegt een wijs oud vrouwtje:

'In een winkel, waar je groene erwten haalt, moet men geen parapluutjes kopen.'

En daarmee heeft zij, wat haar betreft, het probleem 'De Bijenkorf' uit de wereld geholpen.

Maar het kan gebeuren, dat er toevallig een grutterij op de flacon is gegaan. Hebben de jongens van het plein kans gezien voor een habbekras op een voorraadje peulvruchten beslag te leggen. Moet de Keuringsdienst onomstotelijk vaststellen, dat de leeftocht geen gevaar voor de volksgezondheid oplevert. Ja, en dan kan het gebeuren, dat op het Waterlooplein groene erwten te halen zijn. Parapluutjes zijn er altijd te koop. Vraagt iemand aan een klant: ׳Koopt U altijd op het Waterlooplein?' 'Altijd.' ׳Waarom.'

׳Omdat de mensen achter de stallen je kennen.' 'Weten ze dan hoe U heet?' 'Nee, dat niet. Maar ze kennen je toch.' 'Hoe komt het dan dat ze je kennen?' 'Omdat ik altijd op het Waterlooplein koop.' Er zijn eigenlijk drie Waterloopleinen. Het eerste strekt zich uit van de Zwanenburgwal, voorbij de Houtkopersdwarsstraat (de Vissteeg) tot vlak bij de Mozes en Aaronkerk. Hier staat de openlucht-confectionair, die niet behoeft te adverteren, dat het bij hem toch nog voordeliger is, want de klanten komen op de prijs en de kwaliteit af. De costuums zijn gesneden naar de mode van gisteren, maar de prijzen zijn niet vast.

30