Met de Trekpot op Avontuur (onder pseudoniem Onno Win)

rij naar de groote tent brengen. Dan zijn de stalknechten gekleed in kleurige buizen en breede hoeden en zoo rijden ze dan met de paarden rond. Dan gaan de beesten weer terug. Ze moeten weer worden verzorgd, geborsteld en geroskamd en dan moeten ze weer wat te eten en te drinken hebben. Tegen zeven uur worden de beesten dan weer opgetuigd voor de avondvoorstelling en dan begint het lieve leventje weer van voren af aan."

Karei zette groote oogen op. Hij had altijd gedacht, dat zoo'n jongen in het circus eigenlijk te benijden was. De werkelijkheid was toch wel een beetje anders dan je dacht.

„Tja," zei de portier, „het wordt 's nachts wel een uur of twee voor de staljongens kunnen gaan uitrusten, want de stallen moeten brandschoon zijn, dat snap je. En weet je waar de jongens slapen?" vroeg de portier.

„In bed natuurlijk," zei Karei.

„Dat mochten ze willen," zei de man, „niks daarvan, hoor. De staljongens slapen in den stal. Ze kleeden zich niet uit, maar grijpen een bos stroo en daar gaan ze op liggen. Zoo maar tusschen de paarden in!"

„Ajakkie!" zei Karei.

„Zeg dat wel!" zei de portier, „het ruikt in zoo'n stal nooit frisch en je ligt thuis bij je mammie en je pappie veel lekkerder, geloof dat maar! Nee hoor, als ik een jongen was, zouden ze mij nooit meekrijgen met een circus."

„Dat wil ik ook niet," zei Karei, „ik wil alleen maar weten waar Loebas gebleven is."

„Precies!" zei de portier, „en daarover zit ik nu juist te denken. Kijk eens, staljongen, dat gaat niet. Maar weet je wat misschien wel kan? Het circus blijft hier in de stad minstens een week staan, misschien nog wel langer en de directeur heeft gisteren al gezegd, dat het misschien wel gemakkelijk zou zijn als ik er een jongen bijkreeg, die boodschapjes kon doen in de stad en die

62