Met de Trekpot op Avontuur (onder pseudoniem Onno Win)

scheiden! Als je meent, dat je iets moet zeggen, moet je er rond voor uit durven komen. Wat wil je?"

Karei haalde diep adem en zei:

„Kijk een^... als Loebas in het circus is, dan kun je daar alleen maar achter komen, als je zelf in het circus bent!"

„Dat klopt!" zei de boer.

„Ja maar," vervolgde Karei, „ik bedoel niet 's avonds, net zooals de andere menschen, die naar het circus gaan... maarre... eentje van ons moet zien, dat hij in het circus komt... om te werken bedoel ik... en in dien tusschentijd kijkt hij terdege uit zijn oogen om te zien of Loebas er is."

De boer keek peinzend naar den zolder van de kamer; Neef Hendrik wreef eens langs zijn neus.

Maar Karei ging verder:

„En nou heb ik zoo gedacht... als ik, ja ik, nou eens naar het circus ging om te zien of ik er wat te doen kan krijgen, in de stallen of zoo... en jelui volgt het circus met den woonwagen, zoodat jelui altijd vlak bij de hand bent, wanneer ik jelui noodig heb... nou, dan kan er toch eigenlijk niks gebeuren..."

Neef Hendrik keek boos. Hij zei:

„Daar komt niks van in! Jij gaat niet naar dat circus om er te werken. Trouwens, je bent nog veel te jong; ze mogen je niet eens laten werken. Neen Karei, dat idee van jou is best, maar jij gaat niet... ik ga!"

„Dat kan niet," zei Karei.

„Waarom niet?" vroeg neef Hendrik.

„Omdat ze u kennen. Die Sardelli en die Potterolie hebben gisteravond toch zeker den heelen tijd met u zitten praten... Die zijn ook niet van gisteren; zoodra ze u zien, weten ze precies wat er aan de hand is!"

„Maar jij dan?"

„Ik heb den heelen tijd in de schaduw gezeten... Ik weet zeker, dat ze mij niet kennen... en wat dien

54