Met de Trekpot op Avontuur (onder pseudoniem Onno Win)

Maar Max lachte en zei:

״Zoo, dat denk je maar. Vergis je niet vader. Ik wil jouw gezicht wel eens zien, wanneer je boven in je bedje ligt en ik prik je van onderen met een speld in je... in je zitgomelastiek."

Toen werd Edo kwaad en hij riep:

״Als je dat durft, sla ik je op je gezicht!"

״Maar ik moet me zeker wel proppen papier in m'n mond laten stoppen..."

״En ik moet me zeker wel laten prikken, kom maar eens op, mannetje, dan zal ik je aaien, dat je geen kous van een sok kunt onderscheiden..."

Neef Hendrik kwam op de twee broertjes aan.

״Wat is er hier aan de hand?" riep hij, ״muiterij aan boord?"

״Edo wil vechten," zei Max.

״Zoo," vroeg neef Hendrik, ״is die Edo zoo'n sterke vent, dan moet hij maar eens ruzie gaan maken met mij."

״Hij is begonnen," zei Edo.

״Nietes, hij!" riep Max.

״Mannen," zei neef Hendrik, ״steek allebei je rechterhand uit. Ziezoo, eerst geef je mekaar een hand. Zijn jelui weer goeie vrienden, ja...? in orde, dan vertel jelui me nu wat er aan de hand was en dan zal ik later zeggen wie gelijk had."

En toen Edo en Max vertelden waarom ze hadden gekibbeld, begonnen ze allebei heel hard te lachen, want er was immers nog niets gebeurd. Edo had nog geen papieren in den mond van Max gestopt en Max had zijn broertje nog heelemaal niet geprikt.

״Jelui bent twee rare snijboonen," zei neef Hendrik, ״om zulke dingetjes moet je toch geen ruzie met elkander maken en dan nog wel willen vechten bovendien. Die Max en die Edo," zei hij tegen Karei en Willem, die er bij gekomen waren, ״die Max en Edo zijn zoo verschrikkelijk sterk, angstig gewoon! Die Edo,

51