Met de Trekpot op Avontuur (onder pseudoniem Onno Win)

״Willem Steenhof," zei neef Hendrik, ״maar dat is toch een gewone Hollandsche naam."

״Natuurlijk," zei de neger, ״en ik ben ook een doodgewone Hollander, een Hollandsche neger uit Cura^ao, de baas heeft daar zoo even maar wat zitten fantaseeren. Hij heeft jelui gewoonweg voor den gek gehouden."

De directeur zei geen woord, maar had schik voor tien.

״Heb ik jelui eventjes fijn te pakken gehad," zei hij na een poosje.

״Daar heb ik nu altijd de grootste schik van," vertelde de directeur verder, ״om de menschen de baarlijkste nonsens te vertellen van dien negerbediende van me. Zoodra de menschen iemand zien, die er een beetje anders uitziet dan zij zelf, die zwart is of bruin, of rood, denken ze altijd, dat de vreemde sinjeur iets bijzonders is. Niks van waar natuurlijk! Je hebt jongens, als die een Chinees op straat zien loopen, dan roepen ze hem na of schelden hem uit. Kinderachtig natuurlijk, want al heeft zoo'n Chinees nou knoopsgatenoogen, daarom is het toch een gewoon mensch, net zoo als jelui of ik. Je moet een vreemdeling nooit beschouwen als iets dat minder is dan jij zelf. We zijn toch zeker allemaal menschen en we hebben geen van allen onze gezichten zelf mogen uitzoeken... Maar apropos, jongens... tegen acht uur begint de voorstelling in het circus... als ik je nu een goeden raad mag geven, dan gaan jelui er niet heen..."

״Als je me nou," zei neef Hendrik, ״een directeur van een circus, die de menschen uit zijn tent vandaan jaagt."

״Precies," zei de directeur, ״jelui zoudt je er heusch niet vermaken, weet je waarom niet? Omdat jelui achter de schermen hebt mogen kijken. Jelui hebt

115