Met de Trekpot op Avontuur (onder pseudoniem Onno Win)

schandaal om slaven te houden. Ik werd er gewoonweg razend om, want ik was om zoo te zeggen de vertegenwoordiger van de beschaving in dat negerland, waar of niet?

Ik ging dus naar de markt, met al mijn mannen te paard... al mijn olifanten en alles wat ik nog verder in het circus had en ik zei: De slavenmarkt gaat niet door! Wel, dat gaf een consternatie van de andere wereld. Zooiets was nog nooit vertoond, maar ik liet er geen gras over groeien en ik maakte eigenhandig de touwen los van de slaven en ik zei in dat beetje Negersch dat ik intusschen geleerd had: Loop naar je grootje... en ze liepen, geloof dat maar gerust hoor, alleen één slaaf niet. ,,Ik heb geen grootje," zei die slaaf, ,,ik sta moederziel alleen op de wereld." Nou jongens, de tranen sprongen me gewoon in de oogen, toen die arme slaaf dat zei en ik riep geroerd: „Dan zal ik je grootje zijn... kom jij maar bij mij in het circus!"

Maar de bevolking van Abessinië was rebelsch. „Kan me allemaal niks bommen," zei ik, „geen slavenhandel meer in Abessinië... We leven in het jaar 1928 en niet meer in de Middeleeuwen. Maar je snapt, dat geen uur later mijn vriend de Negus met alles bekend was en die zat er leelijk mee, want zijn ministers wilden den slavenhandel in stand houden. Kijk eens, ik had natuurlijk best tegen dien Negus te keer kunnen gaan, maar ik dacht: wat kan die man er aan doen? Ik zei. „Maak jij je maar kwaad... maar die slavenmarkt is toch lekker niet doorgegaan... en de volgende jaarmarkt is pas over een jaar, waar of niet... en den anderen dag waren we over de grens. Maar die eene slaaf is altijd bij me gebleven. Hij is mijn huisknecht geworden en trouw, dat hij is!"

„Hoe heet hij?" vroeg Willem.

„Willem," zei een zware stem achter hem en die stem was van den slaaf, „Willem Steenhof."

114